Владислав Андреевич Неустроев
Гаўкаць кацяня
– Добры дзень хлопчык! Навошта ты завітаў да нас у лес?
Ваня стаіць здзіўлены і маўчыць.
Потым ён апамятаўся і пабег дадому. Там ён зноў распавёў ўсё бацькам. Але яны як заўсёды не паверылі. Тады ён зноў паеў і лёг спаць. Яму доўга не спалася, ён заснуў толькі праз 3 гадзіны.
Раніца. Ваня прачнуўся. Ён падумаў, што лепш не ісці да возера і пайшоў проста гуляць. Ідзе і бачыць кацяняці. Кацяня гэты быў незвычайны. Ён не мяўкаў, а гаўкаў. Ваню спадабаўся кацяня. Ён узяў кацяняці з сабой.
Ён назваў яго Мурзік.
Пайшоў Ваня дадому, каб паказаць кацяняці бацькам. Прыйшоў Ваня і кажа:
–Мам, тат, я кацяняці прынёс!
– Прыгожы!– сказала мама убачыўшы кацяняці.
Тут кацяня нечакана гаўкнуў. Мама спалохалася і кажа:
–Ваня, што ён брэша?
–А калі ён брэша, што мне нельга яго пакінуць?– сказаў Ваня.
Добра-сказала мама. Толькі спачатку пагавару з татам.
Яна паклікала тату ў пакой і кажа яму:
– Наш сын кацяняці дадому прынёс.
Хай застаецца!– сказаў папа.
Ты яшчэ не ведаеш што ён гаўкае!
Тата кажа:
– Ну і што калі гаўкае, добры кацяня, хай застаецца!
